Park Narodowy „Podyje”- o powierzchni 63,0 km², utworzony 1 lipca 1991, graniczy z austriackim Parkiem Narodowym Doliny Dyi (Nationalpark Thayatal). Położony na skalistym Masywie Czeskim wzdłuż malowniczo meandrującego 40-kilometrowego odcinka rzeki Dyja między Vranovem na zachodzie, a Znojmem na wschodzie. Chroni naturalny kanion doliny rzeki Dyja o głębokości do 220 m. Unikatowy obszar wrzosowisk i stepów ze stanowiskami ciepłolubnej flory i fauny. Symbolem Parku Narodowego Doliny Dyi jest bocian czarny (Ciconia nigra), który gniazduje tu w liczbie 4-6 par (2006).

Najwyższy punkt: 536 m n.p.m. – (czes. Býčí hora, niem. Stierwiesberg), 3 km na południowy wschód od Vranova, na granicy czesko-austriackiej. Po stronie austriackiej Heimatkreuz (krzyż ojczyźniany).najniższy punkt: 207 m n.p.m. – równina Dyja w Znojmie

Historia

Początki ochrony przyrody sięgają 1843, kiedy to właścicielem Vranova i rozległych okolic stał się polski magnat, hrabia Edward Stadnicki herbu Szreniawa. Jego syn, hrabia Adam Stadnicki, po ukończeniu wydziału leśnego politechniki w Monachium zajmował się gospodarką leśną. Wykupił lasy od Austriaków i jako pierwszy w Polsce (1906) założył w swoich prywatnych lasach rezerwaty przyrody (obecnie wPopradzkim Parku Krajobrazowym). Istnieją wszelkie przesłanki ku temu, że Stadniccy byli prekursorami ochrony przyrody także w lasach doliny Dyi. Ich działalność została nagle przerwana wybuchem II wojny światowej. Dopiero w 1978 utworzono CHKO Obszar chronionego krajobrazu Podyje. Obejmował głównie tereny przygraniczne z Austrią i nie był dostępny do zwiedzania. Po wielkich przemianach politycznych w 1989 wreszcie można było dokonać wszechstronnych badań naukowych tego unikatowego obszaru przyrodniczego, ustanawiając go w 1991 parkiem narodowym, by w końcu zaprezentować go i szeroko udostępnić społeczeństwu.